يكي از مشكلات ساز سنتور همواره كوكِ اين ساز به طور دقيق و مراقبت از خالي نكردن آن و تغيير كوك براي اجرا در دستگاه هاي ديگر بوده است. تعداد زيادِ سيمها تا مدتها اغلب مانع پرداختن به مسئله ي كوك هم از طرف معلم و هم از طرف شاگرد مي شود و بيشتر باعث عدم تمايل هنرجويان به كوك اين ساز مي شود (نا گفته نماند كه تا حدي نيز محق هستند)
ساختمان سنتور (مضراب سنتور)
|
۱- حلقه مضراب
|
|
۲- ساق مضراب
|
|
۳- سر مضراب |
اولين و مهم ترين اصل در برتري يك ساز نوع صدادهي آن است. صداي هر سازي بايد مناسب طبع نوازنده آن باشد. براي اين اصل مهم هيچ تعريف خاصي وجود ندارد. هر كس به نحوي صداي خوب را تعريف مي كند. اما به هر روي ساز خوب داراي صداي خوب است. پس از روي اجبار و ناتواني در تعريف (يا به عبارتي وجود تعاريف مختلف براي سليقه هاي مختلف)، از اين مورد گذر مي كنيم و به جنبه هاي ظاهري يك ساز خوب مي پردازيم. قابل ذكر است صرفا ساز با دارا بودن جنبه هاي ظاهري درست، صداي خوبي نخواهد داشت. اما معمولا سازهاي خوب، ظاهر خوب (و نه زيبا!!) دارند.
اين ساز از يك جعبه تشديد صدا به شكل ذوذنقه متساوي الساقين ـ متوازي الاضلاع تشكيل شده است.
سنتور معمولا ً از چوب گردو ، آزاد ،افرا و توت ساخته مي‌شود. (هرچه قدمت چوب و چگالي آن بيشتر باشد مرغوبتر است).